Friday, April 23, 2010

Στο γκέυ μπαρ

Πήγαμε σε μια pub με μερικά παιδιά από την εστία. Ένας Πολωνός που είναι μπάι φεύγει αύριο και ήθελε σώνει και καλά να πάει σε ένα γκέυ μπαρ που είχε πάρτυ σήμερα, και είπαμε με τον Αλή, του πούστη (κυριολεκτικά), γιατί όχι, και δεν πάμε, να πολεμήσουμε τον ομοφοβισμό μας και να αποδείξουμε στον εαυτό μας και στους γύρω μας πόσο ανοιχτοί και κουλ είμαστε.

Πάμε λοιπόν στο εν λόγω μπαρ όπου μας υποδέχεται στην είσοδο μια μεγάλη πλαστική ψωλή με φορεμένο προφυλακτικό, για να μην ξεχνιόμαστε. Αφού σιγουρέψαμε ότι είμαστε εντάξει από προφυλακτικά, μπας και, προχωρήσαμε στα ενδότερα της φωλιάς της ακολασίας. Ανεβήκαμε μια βρώμικη σκάλα και κει κάτι παλικάρια με εφαρμοστά μας έλεγξαν ταυτότητες, κοιτάζοντας με εμφανή υποψία την αρρενωπή μας όψη και ρουχισμό. Ήδη ένοιωσα άβολα και είπα του Αλή ότι ίσως φύγω νωρίς. Με το που μπαίνουμε νοιώθουμε δεκάδες ματιές να μας ψάχνουν από πάνω μέχρι κάτω. Με απόλυτη ψυχραιμία και ύφος ανθρώπου που έχει φάει τα πουστόμπαρα με το κουτάλι, πλησιάζω αδιάφορα τον Αλή και ψιθυρίζω "man, careful, look down and do not make eye contact with anybody" τρέμοντας στην ιδέα ότι από στιγμή σε στιγμή θα καταλάβουν ότι είμαστε ετεροσεξουαλικοί, η μουσική θα σταματήσει απότομα, οι πόρτες θα κλείσουν και θα ακολουθήσει ομαδικός βιασμός των παρθενικών πρωκτών μας. Με τον κρύο ιδρώτα να με λούζει, πιάνω μπυράκι και αρχίζω να κουνιέμαι με τη μουσική, προσπαθόντας να μην απομακρυνθώ πολύ από τον Αλή και δώσω ίσως την εντύπωση μοναχικού καβαλάρη που ψάχνει για παρέα. Δειλά-δειλά αρχίζω να ρίχνω ματιές τριγύρω και να παρατηρώ τους περήφανους ιππότες του τάγματος του ουράνιου τόξου. Νέοι, γέροι, λεπτοί, χοντροί, άλλοι εκστατικοί, άλλοι τρυφεροί, οι περισσότεροι με εφαρμοστά και ανοιχτά πουκάμισα να λικνίζονται στους ήχους του μπιτακίου.. Κάπου στο μισάωρο λέω του Αλή, μαν, άντε να την πουλέψουμε, πολύ κάτσαμε, και προχωράμε προς την έξοδο προσπαθόντας να αποφύγουμε τις υποψιασμένες ματιές των πορτιέρηδων που σχεδόν φώναζαν "καλέ, αυτοί πρίν λίγο δεν ήρθανε".


Και τσουπ να σου και σκάει εκείνη ακριβώς την στιγμή μια γκέυ μαθήτριά μου από τα βοηθιλίκια που κάνω στο πανεπιστήμιο. Με ανοιχτό το στόμα και ύφος "τι ευχάριστη έκπληξη, και συ ένας από μας και δε σου φαινόταν πονηρούλη" με χαιρετάει και εγώ ψελίζω ένα αμήχανο "πως πήγε το τελικό διαγώνισμα" και τρέχω έξω ξέροντας ότι στο γκρούπ του μαθήματος στο φέισμπουκ αύριο θα έχει αναρτηθεί ένα "μαντέψτε που είδα τον τζωρτζ" ή κάτι παρόμοιο.

Βγαίνουμε έξω και ανάβουμε τσιγάρο με τον Αλή να έχει γαμηθεί στα γέλια και αρχίζουμε να αναλύουμε την κατάσταση. Δεν περνάνε δυό λεπτά και σκάει μύτη ένας πολύ καλοντυμένος τύπος, γύρω στα τριάντα, ψιλοπιωμένος και μας ρωτάει άν ξέρουμε που μπορεί να βρεί μαριχουάνα ή γυναίκες. Σχεδόν την ίδια στιγμή έρχεται ένας άστεγος ινδιάνος που ήθελε παρεάκι, ανάβει τσιγάρο και κάθεται δίπλα μας να πάρει μέρος στη κουβέντα. Τέλος πάντων, για γυναίκες δε ξέρω, αλλά λέω να του πω του κοπελιού που να πάει να βρεί πιθανόν λίγο χόρτο, γιατί φαινόταν να το 'χει μεγάλο καημό. Δεν προλαβαίνω να αρχίσω να λέω "see the McDonald's over there, turn left.. " και σκάει μύτη η άλλη άστεγη της πλατείας να ζητήσει ψιλά. Της λέει το πλουσιόπαιδο, να σου δώσω, αλλα βρες μου χόρτο να χαρείς, σφυράει αυτή επιτόπου στο βαποράκι στην άλλη γωνιά και έρχεται κι αυτός στο πηγαδάκι και παρουσιάζει την πραμάτεια του. Τα συμφωνήσανε και τη στιγμή που του περνούσε το σακουλάκι, τσουπ, περνάει και η μαθήτρια με την γκόμενά της και μας κοιτάζει, και γω σκέφτομαι πάλι το φέισμπουκ. Τη χαιρετάω, γυρνάω στον Αλή που χτυπιόταν κάτω απ'τα γέλια και έρχεται νευριασμένος ένας μεθυσμένος που περνούσε δίπλα από τη μαθήτρια και νόμιζε ότι γελούσαμε με αυτόν. Ευτυχώς ήταν φίλος του Ινδιάνου που τον ησύχασε.


Να μην τα πολυλογώ, η παρέα διαλύθηκε, εκτός από τον πλουσιο που έκατσε μαζί μας και μας έλεγε που δουλεύει στην Ελβετία και πόσο γάμησέ τα είναι οι μαλάκες που είναι στις μεγαλοεπιχειρήσεις και μας έλεγε για κοκκαίνες και πουτάνες, αλλά ότι αυτός είναι μερακλής και του αρέσει να ταξιδεύει και να καπνίζει μπάφους instead, ενώ το πληρωμένο σεξ δεν τον συγκινεί. Αλλά μετά το γύρισε και μας έλεγε με νόημα ότι αν έχεις πολλά λεφτά μπορείς να πάς στη Βραζιλία και να έχεις εφτά διαφορετικές γυναίκες να σου γλύφουν το μπούτσο κάθε νύχτα, και άλλα πολλά. Ο τύπος πουλούσε απίστευτη μούρη, μας είπε ακόμη ότι βγάζει εκατόν είκοσι χιλιάρικα το μήνα και μας προσκάλεσε να πάμε σε κάνα μπαράκι να βρούμε γυναίκες. Πήγαμε πάσο, αλλά του είπαμε ότι ξέρουμε το καλύτερο μέρος της πόλης για να βρει γυναίκες και τον στείλαμε στο gay bar.